دوست دارم آنجا باشم،

در این شب خنک تابستانی،

روی آن تیر چراغ برقی بنشینم،

که لابه لای برگ های درخت کوچه مان

خانه کرده است.

دست هایم را مثل پروانه ای جلویش تکان دهم

و سایه درست کنم...

خندان بنشینم

و برگ هایش را ببوسم.

آنجا آواز بخوانم و

خوشحال سرم را برقصانم،

خوب می شد اگر،

من هم پرنده بودم...